LADEKASTJE

Door: Suzan Otten-Pablos

“Mag ik wat eten en drinken pakken? Bij mij werkt het beter om eerst wat
te eten en dan pas mijn medicatie te nemen.” “Natuurlijk mag dat, bedien
jezelf”, zeg ik. Het vriendinnetje van zoon komt hier al een tijdje, dus ze
hoeft van mij niet alles meer te vragen. “Goed, dan doe ik dat.” Ze kijkt op
de klok. Langzaamaan druppelt iedereen binnen en uiteindelijk zitten we
gezellig met ons allen aan tafel.

Het vriendinnetje heeft ADD. Op zich niet altijd fijn om te hebben, maar
wel prettig dat deze overeenkomst veel (h)erkenning kan geven bij elkaar.
Zoon heeft weliswaar ook duidelijk de H, maar heel veel dingen werken
toch hetzelfde in hun bijzondere breinen.

Als het vriendinnetje haar boterham op heeft, neemt ze haar medicijnen.
Zoon heeft dit allang gedaan. Hij ‘ontbijt’ tegenwoordig met een pil op
bed. Op deze manier kan hij wat rustiger worden en komt hij niet meer
stuiterend naar beneden. Dat is voor iedereen prettiger. Op de eerste
plaats voor hemzelf, maar ook voor zijn vriendin en zeker ook voor ons.

We zitten nog een poosje samen in de keuken. Tijd voor een goed gesprek
en het vriendinnetje geeft mij nu even een mooie uitleg over hoe haar
hersenen in elkaar zitten. “Ik zeg altijd dat je mijn hoofd moet zien als een
ladekastje. Als ik mijn medicatie niet heb ingenomen zijn alle laatjes open.
Dan kan ik niet op één plek tegelijk bezig zijn. Maar als ik mijn medicatie
wel heb genomen, zijn alle laatjes dicht. Dan kan ik per ding doen wat ik
wil door een laatje open te maken.”

Wauw! Dat is nog eens een mooie metafoor. Het geeft ontzettend duidelijk
weer hoeveel chaos mensen met ADHD van binnen kunnen hebben. Als alle
laatjes open staan en er ook nog eens een keer van alles uit valt, is het
gewoon onmogelijk om het overzicht te bewaren. Dan heb je het gevoel

langzaam gillend gek te worden. Geen wonder dat je je dan niet kunt
concentreren. Je bent dan alleen maar bezig om overeind te blijven.

Gelukkig bestaat er medicatie. Niet iedereen is hier even blij mee. Een
bepaalde groep mensen is hier fel op tegen. Zij vergelijken medicijnen met
harddrugs en vinden het daarom vreselijk slecht dat mensen met ADHD ze
nemen. Waarschijnlijk zijn de laatjes in de hoofden van deze mensen
allemaal keurig dicht en kunnen ze alles prima plannen en organiseren.
Helaas werkt dit in het ADHD-hoofd anders.

Het is ontzettend fijn dat dankzij een ‘simpel’ pilletje het hoofd van iemand
met ADHD netjes kan worden opgeruimd. Dat de open laatjes dicht gaan en
dat je kunt pakken wat je wilt of nodig hebt. Het geeft overzicht en rust.
De kwaliteit van leven wordt hierdoor voor mensen met ADHD echt vele
malen beter. Dat is fantastisch! Wat mij betreft verdient de uitvinder van
deze medicijnen een heel mooi lintje!